Wat is de bitcoin hashrate?
Eenvoudig gezegd drukt de hashrate de computerkracht van een cryptomunt zoals Bitcoin uit. Hoe hoger de hashrate, hoe hoger de computerkracht. Een hoge computerkracht is belangrijk om de veiligheid van het netwerk te garanderen.
Computerkracht, of hashrate, bepaalt hoe moeilijk het raden van een bepaald getal is. Het klinkt abstract maar het is door deze uitvinding dat hackers er nog niet in geslaagd zijn om bitcoin te hacken. Sterker nog, sinds zijn ontstaan in 2009 is bitcoin voor 99,9% van de tijd operationeel gebleven.
Een andere invalshoek is dat de hashrate aangeeft hoe gezond het netwerk is. Een zwakke of lage hashrate wil zeggen dat het netwerk minder veilig is en dus gevoeliger is voor aanvallen van buitenaf.
Om controle te krijgen over het netwerk, bijvoorbeeld over dat van Bitcoin, moet je 51% van de hashrate bezitten. Dan pas kan je transacties terugdraaien of blokkeren. Uiteraard is dit niet zo eenvoudig als het lijkt.
De huidige hashrate van Bitcoin bedraagt 120 Exa-hashes. Wat dit wil zeggen lees je hieronder.
Hoe werkt het?
Hoe is het raden naar een getal nu verbonden met de veiligheid van het netwerk? Laten we dat eens uitzoeken.
Wanneer we in dit artikel spreken over hashrate of blockchain, verwijzen we steeds naar Bitcoin.
Zoals we al weten bestaat het netwerk uit een serie van “blokken”, ook wel de blockchain genoemd. Uiteraard zijn dit geen fysieke blokken maar een digitale weergave van hoe de code is opgebouwd.
Elke blok volgt op elkaar en bevat een lijst van transacties die zijn uitgevoerd. Om een blok met transacties te creëren moet je het juiste getal raden. Die opdracht wordt gedaan door miners.
Miners zijn niets meer dan bedrijven die heel wat computers laten draaien om voortdurend het juiste getal te zoeken. Voor ieder getal dat zij correct raden, ontvangen zij een beloning, dit wordt ook wel de ‘blockreward’ genoemd.
Net zoals bij een lotterij verhoog je je kansen door zoveel mogelijk te raden. Daarom bezitten miners honderden, soms wel duizenden computers die deze berekeningen voor hen maken.
Deze ‘mining machines’ doen letterlijk triljoenen berekeningen per seconde. Het is dit aantal berekeningen per seconde dat wordt uitgedrukt in een hashrate.
Je moet weten dat er niet één miner is maar honderden bedrijven die dit doen. En elk van hen wil zo snel mogelijk het getal van de volgende blok raden. Het is maar dan dat ze hun beloning ontvangen.
Van zodra een miner ergens in de wereld de oplossing heeft gevonden, start dit proces opnieuw. Gemiddeld duurt het vinden van het correcte getal zo’n tien minuten.
Wanneer je een transactie doet naar een andere persoon wil je uiteraard zo snel mogelijk een bevestiging dat de transactie is geslaagd. Het opnemen van een transactie in een blok is zo’n bevestiging.
Na tien minuten wordt opnieuw een blok door de miners aangemaakt en wordt die toegevoegd aan de bestaande keten. Je transactie is dan opgenomen in twee blokken, wat nog meer zekerheid biedt.
Na een bepaalde tijd zit je transactie zo verankerd in de historie dat die onmogelijk nog terug te draaien is.
Wil je dus een aanval plegen op het netwerk door bijvoorbeeld een aantal transacties ongedaan te maken, dan zal je heel wat rekenkracht moeten uitoefenen.
Niet alleen is hier een hoge electriciteitskost aan verbonden maar ook de aankoop van specifieke mining machines.
Naar schatting bedraagt de elektriciteitskost ongeveer $1 miljoen per uur om dus zes blokken te delven.
De aankoop van speciale hardware loopt dan weer op in de miljoenen dollars. Dit is nog exclusief de onderhoudskosten.
Een aanval plegen op het netwerk is dus niet zo eenvoudig.
Hoe zit het bij andere cryptomunten?
Iedere cryptomunt met een blockchain, zoals Bitcoin, Ethereum, Litecoin en Monero heeft zijn eigen hashrate en dus veiligheid.
De hashrate kent verschillende synoniemen zoals moeilijkheidsgraad, difficulty rate of mining power en wordt uitgedrukt in verschillende eenheden naargelang het aantal gissingen (of hashes) er worden uitgevoerd per seconde. Bij Bitcoin is dat ongeveer 120 Exa-hashes per seconde.
120 Exa-hashes, of 120.000.000.000.000.000.000 hashes komt overeen met het aantal zandkorrels op deze Aarde. Dit is het aantal keren dat er geraden wordt naar het juiste getal.
| Eenheid | Aantal hashes |
|---|---|
|
KH / s |
Duizend 'kilo' hashes per seconde |
|
MH / s |
Een miljoen 'mega' hashes per seconde, |
|
GH / s |
Een miljard 'giga' hashes per seconde |
|
TH / s |
Een biljoen 'tera' hashes per seconde |
|
PH / s |
Een biljard 'peta' hashes per seconde |
|
EH / s |
Een triljoen 'exa' hashes per seconde |
|
ZH / s |
Een triljard 'zetta' hashes per seconde |
Het gaat hier dus om enorm krachtige machines die heel veel elektriciteit verbruiken. Op vlak van veiligheid steekt bitcoin hier dan ook met kop en schouders bovenuit.
Laten we de hashrate eens vergelijken bij altcoins:
- Bitcoin: 120 Exa-hashes
- Bitcoin Cash: 1,4 Exa-hashes
- Ethereum: 270 Tera-hashes
- Litecoin: 175 Tera-hashes
- Monero: 1,5 Giga-hashes
De hashrates van andere cryptomunten kan je op bitinfocharts vinden.
Heeft het een invloed op de prijs?
Het is moeilijk te zeggen of de hashrate een direct verband vertoont met de prijs. Het is alleszins wel zo dat de hashrate de prijs volgt en niet andersom.
Het zijn namelijk de miners die een groot risico lopen omwille van de investeringen die zij maken. Bij het opstarten kopen zij hun apparatuur reeds in grote hoeveelheden en ook de prijsonderhandelingen van elektriciteit leggen zij op voorhand vast.
Een hogere bitcoin prijs wil zeggen dat hun ‘blockreward’, de beloning die zij ontvangen bij het vinden van het juiste getal, ook groter is en dat ze dus meer investeringen kunnen maken in de toekomst.
Je zou dus kunnen zeggen dat wanneer de hashrate stijgt, miners optimistisch zijn over de koersverwachting.
Hashrate is wat bitcoin veilig houdt
Wat je moet weten is dat de hashrate garant staat voor de veiligheid van het netwerk. Een hogere hashrate betekent een veiliger netwerk. Dit staat volledig los van het aantal transacties Bitcoin kan verwerken of de snelheid waarmee ze verwerkt worden.
Zoals eerder gezegd vinden miners elke tien minuten de oplossing van een nieuwe blok en wordt deze toegevoegd aan de bestaande keten.
Wanneer er bijvoorbeeld meer miners toetreden die ook een gokje willen wagen, dan wordt de moeilijkheidsgraad, of hashrate, automatisch aangepast om het gemiddelde van tien minuten te garanderen.
Meer actieve miners in het netwerk, of betere apparatuur waardoor er meer gissingen per seconde worden gedaan, betekent dus een hogere hashrate en dus een veiliger en gezonder netwerk.
